Ruim 5 maanden Pam

Lieve Pam,

Inmiddels is het 21 januari 2006 en ben je al weer ruim 5 maanden bij ons. Wat is het snel gegaan! En wat heb je al veel geleerd! Een kleine opsomming:
*) bijna alles aanwijzen in boekjes
*) je zegt 'mama' en 'dada' en 'hai' tegen de katten (Tijger is een week geleden overleden. Eerst vond je tijger erg eng, maar na een paar weken vond je hem geweldig, aaide je hem en waren jullie erg lief voor elkaar. Tijger is in zijn slaap overleden en was bijna 12,5 jaar)
*) je zegt 'neeneenee' als je iets niet wilt. Je zegt het ook als je in een boekje een plaatje ziet van iets waar je niet aan mag komen (zoals een mes)
*) als je je iets geeft en 'Pam, prullenbank' zegt, dan gooi je het in de prullenbak
*) je kent heel veel woordjes
*) je hebt toen je ruim 15 maanden oud was leren lopen
*) als je de brievenbus hoort dan haal je de post
*) je kunt op het potje poepen (als je zin hebt :-() en het potje vervolgens zelf naar de WC brengen
*) je vindt het super om in het boodschappenwagentje staan. Zeker als papa een beetje ruig heen en weer scheurt...
*) je kunt boodschappen op de band leggen (het liefst flessen van 2 liter)
*) je kunt goed tegen de kou! Ook al is het min 3, dan doe je nog je handschoenen uit
*) je kunt op dingen klimmen
*) je kunt de trap op klimmen (dat gaat hartstikke goed maar we lopen toch maar een paar centimeter achter je om ervoor te zorgen dat er niets gebeurd wanneer je toch valt)
*) je kunt achterstevoren lopen
*) je kunt tegen vuurwerk en harde knallen
*) je kunt zelf je schoenen aantrekken
*) ...teveel om op te noemen!

Praten doe je nog nauwelijks, maar er zijn weinig dingen die je niet begrijpt. Een paar keer per dag kom je aanlopen met een boekje waaruit we je voor mogen/moeten lezen. Vooral woordenboeken met plaatjes doen het goed: als we een woordje zeggen, dan kijk je welk plaatje er bijhoort. En als je het voorwerp van het plaatje vervolgens in het echt ziet (binnen of buiten), dan vind je dat helemaal geweldig.

Verder eet je goed, slaap je goed en word je altijd vrolijk wakker (als we de slaapkamerdeur open doen zit je vaak rechtop in je bedje om je heen te kijken). Even met z'n drieën in bed en wat ravotten en aanwijsspelletjes doen ('Pam waar is je wijsvinger? En je knie? En je oren? Allemaal goed...).

Op dinsdagochtend ga je met mamma naar peutergym. Dat vind je erg leuk en je leert er veel liedjes. Tot eind december heeft papa op (meestal) donderdag voor je gezorgd en waren opa Ab en oma Geertje er op maandag. Vanaf januari is het anders: je gaat maandag en donderdag naar Coby. Wegbrengen vinden we (jij en wij, maar wij het meest) eigenlijk helemaal niet leuk. Maar ja: we moeten er maar aan wennen.

Volgende week maandag gaan we naar de rechtbank in Assen om je officieel naar Nederlands Recht onze dochter te mogen noemen en je een officiële De Vries te maken. Flauwekul natuurlijk, want vanaf het eerste moment ben je al helemaal onze dochter. Papa vroeg zich voordat we je kregen af of zijn liefde voor jou langzaam moest groeien of niet. Nou: niet dus. Vanaf het moment dat hij je vasthield in Changsha wil hij je nooit meer loslaten en is hij smoorverliefd op je. En dat gevoel heeft hij nog steeds! Maar zoals gezegd: op 30 januari 2006 ben je ook volgens de Nederlandse Staat onze dochter en heet je formeel 'Pam Yong Lan Bing De Vries'. Staat wel stoer, 4 voorletters: 'P.Y.L.B. De Vries'.

O ja: we hebben je nog iets geleerd: als we vragen 'Waar is een Chinees?' dan sla je trots met twee handen op je borst. Inderdaad: daar mag je best trots op zijn. Je bent een lieve, dappere, grappige, sociale, attente, vrolijke, bedachtzame en mooie meid uit een prachtig land en het mooiste geschenk wat we tot nu toe hebben gekregen. We houden van je! We houden van je!


Papapam en Mamapam, 22 januari 2006